Technika dokręcania

Połączenia śrubowe są najczęściej stosowanym sposobem łączenia elementów z powodu prostej konstrukcji i montażu, łatwości demontażu, efektywności oraz niskich kosztów. Śruba jest narażona na obciążenia rozciągające, skręcanie, a czasami także na obciążenia ścinające. Obciążenie rozciągające odpowiada sile, która zaciska elementy połączenia. Jednak ze względu na trudności pomiaru, używa się momentu dokręcenia, który jej odpowiada.

Proces dokręcania ma istotny wpływ na jakość połączenia śrubowego. Celem procesu dokręcania jest osiągnięcie wystarczającej siły docisku, aby utrzymać łączone elementy razem. Proces, podczas którego uzyskuje się wymaganą siłę zacisku przy minimalnych drganiach, daje wysoką jakość połączenia. Proces ten jest określony przez: • Metodę zastosowania momentu dokręcania; dokręcanie ręczne, ciągłe i nieciągłe. • Metodę kontroli dokręcania; moment, kąt lub nachylenie. • Możliwości monitorowania; narzędzie lub system, który może monitorować kontrolowane i niekontrolowane parametry • zapewnienie większą niezawodność procesu i jakość połączenia.

Dokręcanie ręczne najczęściej wykonuje się za pomocą klucza dynamometrycznego. Klucz jest ustawiony na ustaloną wartość momentu dokręcania, a osoba obsługująca go zostanie powiadomiona, gdy ustawiony moment zostanie osiągnięty. Korzyści tego rozwiązania to łatwość obsługi i konfiguracji. Wadą jest niska wydajność i ograniczone możliwości kontroli, chociaż istnieją zaawansowane rodzaje kluczy, które umożliwiają pomiar kąta dokręcania. Narzędzia z napędem ciągłym/bezpośrednim mogą być zarówno elektryczne, jak i pneumatyczne. Zwykle narzędzia pneumatyczne, dzięki zastosowaniu mechanicznego sprzęgła, wyłączają się w momencie osiągnięcia żądanego momentu dokręcania, natomiast narzędzia elektryczne są zazwyczaj wyposażone w czujniki do kontrolowania i monitorowania momentu dokręcania, kąta i nachylenia. Możliwość kontrolowania i pomiaru większej liczby parametrów zwiększa niezawodność procesu. Narzędzia z nieciągłą metodą napędu wykorzystują siłę bezwładności, która jest stosowana w sposób przerywany podczas dokręcania. Metoda ta występuje w narzędziach udarowych i impulsowych. Zalety to szybkie dokręcanie z niską siłą reakcji nawet przy wysokich momentach dokręcania. Wadą jest występowanie większych drgań niż w przypadku narzędzi z bezpośrednim napędem. Najczęściej narzędzia tego rodzaju nie mają żadnych czujników, jednak czasem występują produkty z czujnikami. Ogólnie drgania są niższe podczas stosowania narzędzi napędzanych bezpośrednio i przy jednoczesnej kontroli nachylenia i kąta niż w przypadku stosowania narzędzi impulsowych lub udarowych i kontrolowaniu momentu dokręcania. Stosowanie bardziej zaawansowanych metod kontroli i monitorowania pozwala zmniejszyć rozmiar łączonych elementów i zredukować ich masę. W takim przypadku wyboru narzędzia należy dokonać już w fazie projektowania produktu. Chcesz wiedzieć więcej na temat techniki dokręcania lub masz jakieś pytania? Skontaktuj się z przedstawicielem firmy Atlas Copco, aby uzyskać dodatkową pomoc.