Konstrukcja i zasada działania łopatkowego silnika pneumatycznego

A. Powietrze wpływa do komory wlotowej „a”. Łopatka nr 2 w tym momencie uszczelnia komorę „b” w przestrzeni pomiędzy łopatką nr 2 a łopatką nr 3. Na tym etapie ciśnienie w komorze „b” nadal jest wytwarzane dzięki ciśnieniu na wlocie. Ciśnienie to oddziałuje na łopatkę nr 3, powodując jej obrót w prawą stronę.B. Na tym etapie łopatki obróciły się dalej, a w komorze „b” rozpoczął się proces rozprężania. W rezultacie ciśnienie w tej komorze zmniejszyło się. Wirnik obraca się jednak w dalszym ciągu w wyniku działania siły wypadkowej powstałej dzięki temu, że powierzchnia łopatki nr 3 jest większa niż powierzchnia łopatki nr 2 w komorze „b”. Ponadto na łopatkę nr 2 w komorze wlotowej „a” oddziałuje ciśnienie na wlocie.C. Łopatki obróciły się dalej. Na tym etapie powietrze uchodzi z komory „b” przez wylot, w związku z czym nie ma już w niej ciśnienia, które oddziaływałoby na łopatki. Siła powodująca obrót wirnika pochodzi teraz z ciśnienia oddziałującego na łopatkę nr 1 i łopatkę nr 2.

Dzięki tej prostej zasadzie energia sprężonego powietrza jest przekształcana w ruch obrotowy pomiędzy komorami, który następnie jest zamieniany na ruch obrotowy silnika.