Sabine Tilsley
Home is where the heart is. In het geval van Sabine Tilsley is dat bij Atlas Copco waar ze in 13 jaar al een heel palmares heeft opgebouwd. Maar ook in Zweden heeft deze moeder van twee een stukje van haar hart verloren. “Ik kan niet wachten om midsommar te vieren met mijn familie. Dat is nu prioriteit nummer één.”
Op de Atlas Copco-site in het Antwerpse Wilrijk werken dagelijks meer 3.000 mensen. Sabine voelt er zich als een vis in het water. “Al moest ik eerst nog even een duwtje in de juiste richting krijgen na mijn studies. Ik ben afgestudeerd als advocate. Nochtans zei ik na afloop van mijn studies dat ik nooit in de advocatuur zou stappen.”
“Maar kijk, op aanraden van een van mijn proffen heb ik toch de stap gezet. Hij adviseerde me om verder te gaan in het domein van intellectuele eigendom, een creatievere kant van het rechtswezen. En hij had gelijk, het bleek echt iets voor mij. Als kind was ik altijd graag bezig met schrijven, voordragen en spreekbeurten geven, dus dat was misschien wel een voorbode (lacht).”
Na een paar jaar kwam Sabine op een eerste kruispunt in haar prille carrière te staan. “Het advocatenkantoor was vijf jaar lang een heel goede leerschool. Ik genoot ervan: klanten zien, conclusies uitwerken, gaan pleiten op de rechtbank… Maar op een bepaald moment voelden mijn man en ik dat het tijd was om een gezin te stichten. Niet evident om te combineren met een job in de advocatuur.”
"Twee vrouwen op de hele verdieping"
Dan maar op zoek naar een andere job? “Op dat moment was ik niet actief op zoek naar iets anders. Tot een vriendin een vacature bij Atlas Copco doorstuurde. Ze zochten een legal counsel om hun merkenbeleid en samenwerkingsverbanden te begeleiden op vlak van intellectuele eigendom. Bijvoorbeeld met andere bedrijven of universiteiten. Staat er een uitvinding in de steigers? Hoe bescherm je die? Wie bezit welke rechten? Worden er inbreuken gepleegd? Heel interessante materie.”
“Ik herinner me nog dat ik verwonderd was dat er zo’n megabedrijf bijna om de hoek lag in Wijlrijk. Ik ben er zo vaak voorbijgereden op weg naar de unief. Tot op dat moment was er nog geen lokale juridische dienst actief voor het bedrijf. Dus ik zag een mooie opportuniteit die ook perfect te combineren viel met het gezinsleven. En zo begon mijn avontuur bij Atlas Copco.”
“Als vrouw die uit de advocatuur kwam, was het plots wel een heel andere omgeving. Ik kwam terecht in een team van bijna uitsluitend mannelijke ingenieurs. Er werkten amper twee vrouwen op de volledige verdieping (lacht). Maar daar heb ik eigenlijk nooit verder bij stilgestaan. Ik vond het gewoon geweldig om tussen zoveel knappe koppen te zitten, tussen mensen die niets anders doen dan creëren.”
“Op zich ben ik zelf misschien niet de creatiefste persoon, maar ik ben wel graag in de buurt van creatievelingen. Het was fijn om hen op mijn manier te kunnen ondersteunen en mijn juridische taal in hun ingenieurstaal over te brengen.”
Dubbel feest
"Een drietal jaar later kreeg ik de kans om mijn eerste promotie te maken bij Atlas Copco. Onze toenmalige teamleader ging op pensioen en ik stelde me kandidaat om zijn rol over te nemen. Op dat moment was ik zwanger van ons eerste kindje, maar dat belette het bedrijf niet om voor mij te kiezen. Ik was nochtans gelijk out om thuis voor ons dochtertje te zorgen.
De lange functietitel verraadt het al wat: doorheen de jaren heeft Sabine nog pakken ervaring opgedaan binnen het bedrijf. "Ik ben een tijdje algemeen bedrijfsjuriste geweest en heb in Zweden ook twee van het corporate legal werk mogen proeven."
Hoe viel zo’n verhuis naar het noorden van Europa mee? “Het hele gezin is met me meegegaan. Mijn dochtertjes waren op dat moment 3 en 5, een ideale leeftijd om zo’n avontuur aan te gaan. Mijn man, die leerkracht is, besloot om een time-out te nemen. Achter zo’n keuze moet je als gezin staan, want je bent toch op elkaar aangewezen. Voor mijn man was zo’n verhuis zeker geen evidente keuze: ik kwam op het werk elke dag nieuwe mensen tegen, maar hij bracht zijn tijd voornamelijk thuis door.”
“De twee jaar die we ginder doorbrachten, zullen we hoe dan ook nooit vergeten. Ik surf vandaag nog altijd soms op Zweedse vibes. Bovenaan mijn to do list momenteel: midsommar vieren met de ganse familie. Dat heb ik zo enorm hard gemist.”
Vandaag doet Sabine wat ze het liefst doet. “De passie voor het creatievere juridische werk – intellectuele eigendom en consoorten – is er altijd gebleven.”
Toch belette dat haar niet om nog een nieuwe uitdaging aan te gaan. “Sinds 2 maart 2020 ondersteun ik de communicatie voor alle sites in de Benelux: intern en extern, employer branding, de websites, crisiscommunicatie… Ik heb met andere woorden een echte crash course gekregen op vlak van crisiscommunicatie. De eerste mededeling over corona en de bijhorende maatregelen vertrok de vrijdag voordien. Een dik jaar later ronden we net de kaap van 100 mededelingen. Als ik de manier bekijk waarop iedereen zijn verantwoordelijkheid heeft opgenomen gedurende die periode, waar dan ook op de werkvloer, dan bezorgt me dat nog steeds een fantastisch warm gevoel vanbinnen.”
GelijkWAARDIGheid
"Ook al ben ik persoonlijk niet bewust bezig met het onderscheid tussen mannen en vrouwen op de werkvloer, toch vind ik dat we extra aandacht moeten besteden aan de heersende stereotypes. In Zweden viel het me meteen op dat ze jongens en meisjes nooit in aparte groepjes opsplitsen. Ze spreken daar ook niet in termen als jongens en meisjes, maar over vriendjes. Iedereen is er gewoon kind, mens.”
“Bewust of onbewust, soms staan we niet genoeg stil bij de kracht van woorden. Toen we pas terugkeerden uit Zweden, moest ik toch even zuchten toen ik door een oefenboekje van een van mijn dochters bladerde. Ze vroegen haar of ze een voorbeeld kon geven van een typisch jongens- of meisjesspeelgoed. Dat is zo spijtig, want daar gaat het helemaal niet om. De juiste vragen die je moet stellen, zijn: wie ben jij, wat doe jij om gelukkig te zijn, wat zijn jouw waarden?”
Meisjes vroeg genoeg laten proeven van wetenschap
Als bedrijf dat dagelijks in de weer is met innovatie, wetenschap en techniek, blijft de instroom van jonge vrouwen er vandaag beperkt. “STEM-gerelateerde opleidingen blijven vooral bij jongens heel populair. Om meer balans hierin te krijgen, zetten we met Atlas Copco structureel in op initiatieven om 10- tot 14-jarige meisjes in contact te brengen met deze domeinen. Op die leeftijd zijn ze het meest ontvankelijk om nieuwe werelden te leren kennen.”
“Da’s Geniaal, een samenwerking tussen 18 internationale bedrijven en lokale organisaties, is een van de projecten hierrond. Daarnaast nodigen we ook kinderen van medewerkers bij ons uit om kennis te maken met wat we doen. Door videofilmpjes, games en influencers in te zetten, hopen we wetenschap steeds meer in hun leefwereld binnen te brengen. Want er is zoveel moois te ontdekken en te creëren.”
Tekst: Expliciet
Fotografie: Gil Plaquet