Arno Van Extergem en Axana Keppens
Wie zegt dat techniek en wetenschap alleen voor mannen zou zijn?
Bij Atlas Copco geloven we dat ook vrouwen hun mannetje kunnen staan in een technische productieomgeving. Via inspirerende verhalen laten we zien dat je ook zonder technische opleiding via training de nodige skills kan verwerven, dat technologie een deel kan zijn van de oplossing voor een betere toekomst en dat vrouwen -samen met mannen- daaraan hun steentje kunnen bijdragen.
In deze blog maken we kennis met Arno (31) en Axana (25). Beiden werken ze als tester en kwamen ze zonder technische achtergrond bij Atlas Copco terecht.
Jullie hebben geen van beiden een technische achtergrond. Hoe zijn jullie bij Atlas Copco terechtgekomen?
Arno: Ik heb humane wetenschappen gevolgd in de middelbare school. Daarna startte ik de opleiding logistiek management, maar dat lag me niet zo goed.
In mijn klas had ik een kameraad die net als ik besefte dat hij niet in de juiste richting zat. Hij zei me dat hij een een vacature had gezien bij een interimbureau voor een tijdelijke job bij Atlas Copco. We kenden het bedrijf wel, we wisten dat het een goede reputatie had en goed betaalde. Ik ben hier begonnen in het service center, onze logistieke draaischijf. Het plan was om daarna terug opnieuw te gaan studeren, maar ik ben hier blijven hangen. (lacht)
Op een gegeven moment zochten ze mensen om te gaan monteren. Ik gaf me op en hoewel ik geen enkele ervaring had, kreeg ik een kans. Ik kreeg de nodige opleiding en dat is heel goed verlopen.
Ondertussen werden me nog verschillende andere leuke kansen geboden. Ik ben repairman geweest en ik heb op verschillende montagelijnen mogen monteren. Ik ben ondertussen ook andon-man geweest, dat is iemand die ervoor zorgt dat de lijn goed blijft draaien. Als er ergens iets gebeurt waardoor machines niet op tijd kunnen doorschuiven naar de volgende post, moet de andon-man dat oplossen. Nu ben ik tester.
Axana: Ik ben afgestudeerd als zorgkundige en werkte anderhalf jaar in een rusthuis. Dat was fysiek en mentaal best een zware job. Atlas Copco was me niet onbekend, hier werkte wat familie van me. Mijn vader werkt hier ondertussen al 35 jaar! Ik ben begonnen als inpakker in het service center, daarna kreeg ik ook de kans om te gaan monteren op een productielijn. Ik ben ook even line-feeder geweest, dat wil zeggen dat ik met een vorkheftruck mocht rijden en de lijn moest voorzien van onderdelen. Daarna ben ik net zoals Arno tester geworden.
Hoe meer wij als arbeiders meedenken, hoe ergonomischer de job kan worden uitgevoerd en dat is voor iedereen voordelig.
Wat doen testers precies?
Arno:
Wanneer een machine volledig is gemonteerd, komt die bij ons in de testcel terecht.
Dan sluiten we die aan een computer aan die een testprogramma laat lopen. Wij doen een visuele controle, een mechanische en een elektrische. Als die testen succesvol zijn, sturen we de machines door om ingepakt te worden.
Wij zijn de laatste die de machines in handen hebben, dus dat brengt wel enige verantwoordelijkheid met zich mee. Het is belangrijk dat we ons werk goed doen en dat de details ons niet ontgaan. Er kan altijd wel een nieuwe fout bovenkomen die nog nooit is voorgevallen, of al heel lang niet. Dat maakt onze job uitdagend.
Axana, heb je ooit twijfels gehad om van de zorg naar een technische omgeving over te stappen?
Axana:
Je moet hier je mannetje staan, het is en blijft fabriekswerk. Maar er zijn voldoende voorzieningen en tools zodat je ergonomisch kan werken. Van werken met mensen naar werken met machines was natuurlijk een hele switch, maar ik ben niet snel bang van uitdagingen. Onder de collega’s is het ook tof. Er wordt hier veel gelachen, wat het leuk maakt om elke dag terug te komen.
Arno:
Trouwens, als je een idee hebt om dingen te verbeteren, wordt dat goed ontvangen.
Meer nog, we worden aangespoord om die ideeën aan te brengen. Want hoe meer wij als arbeiders meedenken, hoe ergonomischer de job kan worden uitgevoerd en dat is voor iedereen voordelig. Sommige posten zijn wat zwaarder dan andere, maar er wordt genoeg geschoven.
Axana:
Dat maakt het draaglijk natuurlijk: het afwisselen tussen zwaardere en lichtere posten zorgt ervoor dat het voor iedereen werkbaar blijft.
Arno:
Klopt, en collega’s helpen elkaar ook. Als iemand met een blessure kampt, wordt die sowieso geholpen. Sommige mannen zijn misschien een beetje afwachtend wanneer een vrouw hier begint te werken. Allicht omdat ze de indruk hebben dat vrouwen fysiek minder sterk zijn.
Axana:
Vooroordelen zijn er altijd, maar eens je laat zien dat je het kan, maakt niemand een probleem van je gender.
Arno:
Ik denk dat hetzelfde geldt voor mannen, trouwens. Mensen zijn sowieso een beetje benieuwd naar een nieuwe collega. En natuurlijk zijn er vragen. Is het een doorbijter? Gaat die persoon goed in de groep liggen? Ik denk niet dat er op dat vlak veel verschillen zijn qua gender.
Wat is het tofste aan jullie job?
Arno:
Ik kom graag werken. Mijn job is goed afgelijnd, de sfeer is goed. Ik heb een goede band met collega’s, ik zie hen ook buiten het werk. We hebben een leuke samenwerking. De job is gevarieerd en uitdagend. Voor ons is het natuurlijk het interessantste als we een fout vinden.
Axana:
Als ik een fout hebt opgelost, geeft me dat zo veel voldoening.
Vooroordelen zijn er altijd, maar eens je laat zien dat je het kan, maakt niemand een probleem van je gender.
Hoe zien jullie je toekomst bij Atlas Copco?
Axana:
Ik zou graag nog doorgroeien naar pool(wo)man, dat is iemand die ingezet wordt als er ergens te weinig volk is. Die persoon moet alle functies kennen en overal inzetbaar zijn. Ik spring nu al regelmatig in op de lijn, op eigen vraag, want ik hou van die afwisseling.
Arno:
Ik zou eigenlijk graag doorgroeien naar het labo. Daar werk je samen met ingenieurs om prototypen op te bouwen, te testen en aan te passen. Dat lijkt me heel interessant, je leert daar zoveel bij. Momenteel is het spannend voor me, want ik kan elk moment bericht krijgen of ik er mag beginnen.
Wat heb je nodig om bij Atlas Copco aan de slag te gaan? Moet je een voorliefde hebben voor compressoren?
Axana:
Om eerlijk te zijn, interesseerden compressoren me eigenlijk niet zo. (lacht)
Maar toen ik ze in elkaar begon te steken, ging ik nadenken: tiens, waarom is dit zo opgebouwd? Wat zit daarachter?
Ik ben iemand die veel vragen stelt en als je de juiste vragen stelt aan de juiste personen, leer je enorm veel bij. Je moet dus vooral leergierig zijn en graag uitdagingen aangaan, dat is het profiel dat je nodig hebt. En graag met je handen werken, natuurlijk.
Arno:
Het is niet erg als je niet de juiste opleiding hebt. Als je een beetje doorzet, wat ambitie toont en je best doet, wordt dat opgemerkt. Met de juiste opleiding krijg je kansen om door te groeien. Ik denk dat Axana en ik daar een mooi voorbeeld van zijn.
Tekst: Stephanie Dehennin
Foto’s: Sarah Van Looy