Regulowanie przepływu powietrza

Jak wspomniano powyżej, istnieje wiele metod regulacji przepływu, w zależności od typu sprężarki, dopuszczalnych wahań ciśnienia, zmian zużycia powietrza i dopuszczalnych strat energii. Zużycie energii stanowi około 80% całkowitego kosztu cyklu życia sprężonego powietrza, co oznacza, że należy starannie wybrać system regulacji. Wynika to głównie z znacznych różnic w wydajności w odniesieniu do typów sprężarek lub producentów.

W idealnym przypadku pełna wydajność sprężarki może być precyzyjnie dostosowana do jej zapotrzebowania na powietrze, na przykład poprzez staranny wybór przełożenia przekładni (ponieważ jest to często używane w zastosowaniach procesowych). Wiele zastosowań jest samoregodujących, tzn. zwiększone ciśnienie powoduje zwiększenie natężenia przepływui w rezultacie stabilne układy. Przykłady obejmują pneumatyczne systemy przenoszenia, zapobieganie oblewaniu lodu, systemy chłodzenia itp. Jednakże w większości zastosowań natężenie przepływu musi być regulowane. Zazwyczaj wykonuje się to za pomocą urządzeń regulacyjnych wbudowanych w sprężarkę.

Istnieją dwie główne grupy systemów regulacji:

Ciągła regulacja natężenia przepływu polega na ciągłym sterowaniu silnikiem napędowym lub zaworem wlotowym w zależności od zmian ciśnienia. W rezultacie występują zazwyczaj niewielkie zmiany ciśnienia (od 0.1 do 0.5 barów), w zależności od wzmocnienia systemu regulacji i jego prędkości regulacji.

Regulacja dociążenia/odciążenia jest najczęstszą metodą regulacji i wymaga przyjęcia nieco większych wahań ciśnienia między dwiema wartościami krańcowymi. Odbywa się to poprzez całkowite zatrzymanie przepływu przy wyższym ciśnieniu (dociążenie) i przywrócenie przepływu (dociążenie), gdy ciśnienie spadnie do dolnej wartości granicznej. Wahania ciśnienia zależą od dozwolonej liczby cykli dociążenia/odciążenia na jednostkę czasu, ale zwykle mieszczą się w zakresie od 0.3 do 1 barów.

Dowiedz się więcej o regulacji sprężarek dynamicznych.

Dowiedz się więcej o regulacji sprężarek wyporowych.