Sprężone powietrze pomaga wydobyć piękno polskiego złota

Według raportu Państwowego Instytutu Geologicznego z 2012 roku polska ziemia skrywa 1 118 ton bursztynu. Cena kamienia zależy wielu czynników, ale może osiągać nawet 7500 USD za kilogram. Kamień ten wydobywany jest z ziemi w postaci nieobrobionej. Surowy bursztyn oczyszcza się z kory (zwietrzeliny) za pomocą różnego rodzaju ścierniw przy wykorzystaniu np. sprężonego powietrza. Po wstępnej obróbce bryłki są cięte lub rozłupywane na mniejsze, o wielkości wynikającej z zapotrzebowania na konkretne wyroby. W wiekach średnich podstawowym narzędziem rzemieślnika obrabiającego bursztyn był ostry nóż. Używano również prostych wiertarek i wierteł napędzanych smykiem. Małe kawałki ostrego szkła, krzemienia czy żelaza służyły jako nóż tokarski do nadawania kształtu i wyrównywania powierzchni toczonej bursztynowej ozdobie. Na prostej tokarni bursztyn był szlifowany za pomocą filcu z pyłem bursztynowym. Do polerowania używano drewna liściastego oraz irchy. Obecnie do wstępnej obróbki bursztynu stosuje się różnego rodzaju komory do czyszczenia strumieniowo-ściernego. Komora zasypywana jest bursztynem, a następnie do jej wnętrza podawany jest strumień sprężonego powietrza ze ścierniwem (opiłki żeliwa lub inne). Źródłem sprężonego powietrza jest sprężarka, najlepiej jeżeli jest też wyposażona w układ uzdatniania, czyli osuszacz i układ filtrów. Osuszone powietrze porywające ze sobą materiał ścierny z piaskarki (zbiornik wypełniony ścierniwem) nie powoduje zawilgocenia ścierniwa i eliminuje ewentualne problemy z zatykaniem się węży pneumatycznych transportujących materiał ścierny do komory.

Jeden z czołowych polskich bursztynników, którego marka rozpoznawalna jest na niemal wszystkich rynkach świata wykorzystuje do procesu obróbki bursztynu sprężarki Atlas Copco. Do zasilania sprężonym powietrzem swojej instalacji wykorzystuje (w ramach testów) przewoźną stację sprężonego powietrza, czyli przyczepę demonstracyjną VSD+. Sprężarkownia na kołach wyposażona w najnowocześniejszą sprężarkę zmiennoobrotową GA18VSD+FF, zbiornik buforowy, układ filtracji i uzdatniania powietrza i kondensatu stanowi w pełni autonomiczne rozwiązanie, mogące sprostać potrzebom praktycznie każdego użytkownika. Istnieje wiele możliwości wykorzystania tego typu rozwiązania – począwszy od podstawowej - demonstracyjnej funkcji przyczepy, a skończywszy na jej zastosowaniu, jako sprężarki zastępczej. Fakt zainstalowania na jej pokładzie urządzenia najnowszej generacji, jakim jest sprężarka GA18VSD+FF sprawia, że praca sprężarki nawet przy maksymalnych obrotach jest praktycznie niesłyszalna. Spowodowane jest to między innymi faktem wykorzystania w konstrukcji sprężarki wentylatora o bardzo niskiej emisji hałasu i stosunkowo niewielkim wydatku. Strumień powietrza, jaki wytwarza wentylator mógł zostać zredukowany, ponieważ główne elementy sprężarki generujące ciepło, czyli silnik elektryczny i element sprężający są teraz chłodzone za pomocą oleju. Jest to najbardziej efektywny i skuteczny sposób odbierania ciepła odpadowego, a jednocześnie umożliwia jego wtórne wykorzystanie w zasilaniu ciepłą wodą zakładowych systemów CO i CUW. Firma Atlas Copco poddała surowej ocenie każdy element nowej sprężarki: wydajniejszy wentylator, wytrzymały układ wlotu powietrza, eliminacja strat na spustach kondensatu i najlepsze podzespoły elektroniczne. Wszystkie te elementy składowe razem z nowym układem przeniesienia napędu w porównaniu do tradycyjnej sprężarki pracującej w systemie dociąż/odciąż tego samego typu, dają oszczędności energii elektryczne średnio na poziomie 50%. W porównaniu do dotychczas oferowanych sprężarek z napędem o zmiennej prędkości firmy Atlas Copco nowy model GA VSD+ jest jeszcze o 15% wydajniejszy. Wersja Full-Feature, czyli urządzenie z wbudowanym osuszaczem jest dostępna jako opcja.