“Ας χτίσουμε ένα διαφορετικό μέλλον.”

Η μηχανολογία ήταν παραδοσιακά ανδρικό επάγγελμα. Κατά συνέπεια, η Κατερίνα εξηγεί ότι στην αρχή της καριέρας της υπήρξαν περιστατικά που οι πελάτες επιθυμούσαν να μιλήσουν με έναν άνδρα αντί για αυτήν για να λάβουν υποστήριξη για τα ανταλλακτικά τους. Εκείνη όμως αποκρινόταν ότι δεν υπήρχε κάποιος άντρας διαθέσιμος και ότι μπορούσε να εξυπηρετήσει η ίδια. "Οι πελάτες ήταν διστακτικοί στην αρχή , αλλά γρήγορα συνειδητοποίησαν ότι μια γυναίκα μπορούσε να ανταπεξέλθει σε κάθε τους αίτημα", αναφέρει.

Άλλες φορές έχει βιώσει ότι άτομα εκτός εργασίας θεωρούν περίεργο το γεγονός ότι μια γυναίκα ακολουθεί καριέρα στον τομέα της μηχανολογίας. "Είναι περίεργο για μένα που κάτι τέτοιο ακούγεται ασυνήθιστο στη σημερινή εποχή", λέει η Κατερίνα. "Για μένα αυτός είναι ο εχθρός της διαφορετικότητας καθώς τα στερεότυπα που επικρατούν διαιωνίζονται, και δυστυχώς σε ορισμένες περιπτώσεις, εμποδίζουν τους ανθρώπους να ακολουθήσουν τα όνειρά τους. Πολλές φορές, χρειάζεται να αποδείξεις τις γνώσεις σου και τις ικανότητές σου. Είναι κουραστικό, αλλά αξίζει τον κόπο. Είναι ένα καταπληκτικό συναίσθημα να εξασκείς το αντικείμενο που αγαπάς. Προτρέπω και ενθαρρύνω κορίτσια και γυναίκες που θέλουν να γίνουν μηχανικοί, ηλεκτρολόγοι ή τεχνικοί να ακολουθήσουν τις καρδιές τους. Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι τόσο όμορφο να ακολουθείς τα όνειρά σου και να γκρεμίζεις τους τοίχους των στερεοτύπων που έχουν χτισθεί για τις γυναίκες πριν από δεκαετίες", συμπληρώνει.

Όσον αφορά την ποικιλομορφία, η Κατερίνα λέει ότι για την εταιρεία δεν έχει σημασία αν είσαι γυναίκα ή άντρας και δεν υπάρχει καμία διάκριση όσον αφορά τις πεποιθήσεις, την θρησκεία ή την εθνικότητα του καθενός. "Η Atlas Copco είναι μια μεγάλη οικογένεια με πολύ ισχυρές αξίες όσον αφορά την διαφορετικότητα και την ηθική", αναφέρει.

Όσον αφορά την προσέγγιση της εταιρείας στην μητρότητα, η Κατερίνα  εκτιμά το αίσθημα ασφάλειας που έχει βιώσει. "Ήμουν 24 ετών όταν ξεκίνησα το ταξίδι μου στην Atlas Copco. Κανείς δεν με ρώτησε ποτέ αν ήθελα να γίνω μητέρα, να κάνω παιδιά. Στην πορεία παντρεύτηκα και απέκτησα την κόρη μου", εξηγεί. Εκείνη την εποχή η Κατερίνα έλειπε για σχεδόν 11 μήνες και όταν ο γιος της γεννήθηκε 6 χρόνια αργότερα, μπήκε επίσης σε άδεια μητρότητας. "Εκτιμώ πραγματικά την αίσθηση ασφάλειας και εμπιστοσύνης από τον εργοδότη μου κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσιμης επαγγελματικά ανενεργής περιόδου ως μητέρα", λέει η Κατερίνα. "Αν με καλέσουν από το σχολείο επειδή το παιδί μου είναι άρρωστο, μπορώ να αφήσω τη δουλειά μου. Επίσης, κατά τη διάρκεια του lockdown είχα την ευελιξία να δουλεύω από το σπίτι χωρίς κανέναν έλεγχο", προσθέτει.